Mijn First-Years Preceptorial vak. Elke maandagavond een film kijken, in de klas er een beetje over discussiëren en na elke film er een essay over schrijven. Het klinkt allemaal vrij relaxed, maar dat valt soms behoorlijk tegen. Op het moment hoor ik te beginnen aan mijn tweede grote paper, maar ach, heel even soggen kan geen kwaad, toch?
Voor de geïnteresseerden zal ik hier de films die we voor dit vak kijken opnoemen. Bij de film hoort ook een vraag waar we drie lessen in de week de tijd voor hebben om over te discussiëren. En uiteindelijk gaat het natuurlijk om dé vraag van het leven, waar alleen Siri de juiste antwoorden op heeft. (Beste iPhone-gebruikers, doe jezelf een plezier een vraag je lieve assistent Siri "what's the meaning of life?" - het zal je goed doen.) De naam van het vak dat ik volg heeft niet voor niets de titel "Cinematic Visions: Movies and the Meaning of Life". Het is een combinatie van filosofie, psychologie en filmologie.
Week 1. Film and the Meaning of Life - Fight Club (1999)
Week 2. What Does It Mean to Be Human? - Blade Runner (1982)
Week 3. Who Are You? And How Do You Know? - Memento (2000)
Week 4. What Do We Want Out of Life? - No Country for Old Men (2007)
Week 5. What Do We Want Out of Life? - American Beauty (1999)
Week 6. How Should We Go About Getting It? - Crimes and Misdemeanors (1989)
Week 7. What Are Our Responsibilities to Others? - The Lives of Others (2006)
Week 8. What Does It Mean to Live "The Good Life"? - The Big Lebowski (1998)
Week 9. Hollywood and the Meaning of Life - The Player (1992)
Week 10. Conclusion - The Shawshank Redemption (1994)
Je kunt je aan de hand van de vragen misschien voorstellen hoe diep het kan gaan. Als je je dat niet kan voorstellen: het gaat diep. Ontzettend diep. Mijn klasgenoten hebben op alles en over alles iets te zeggen. Drie lessen in de week, wat betekent zeventig maal drie is 210 minuten per week, worden vol gepraat. Vaak is het erg interessant - voor mij helemaal aangezien ik alleen mijn luisterkwaliteiten tijdens deze lessen toepas, ook al bestaat mijn eindcijfer voor 30% uit deelname in de klas -, maar soms draven mensen door. Het is wel een ervaring de discussies hier mee te maken, in tegenstelling tot de discussies in Nederland... die eigenlijk geen discussies waren... Maar mijn professor zegt: een stilte tijdens een discussie betekent dat mensen nadenken. Waarschijnlijk waren we op De Grundel gewoon hele goede denkers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten