Hoog in de Lucht

Terwijl ik dit typ vlieg ik nog ergens tussen Utah en Illinois. Ik heb een geweldige week gehad in Salt Lake City, en de koers is nu richting Amsterdam gezet. Met nog wel een tussenstop in Chicago en omgeving.

Thanksgiving

Het eerste wat ik zag toen ik dinsdag uit het raam keek op het vliegveld in Salt Lake City (in het vliegtuig zag ik niets, want blijkbaar was ik in slaap gevallen en ontwaakte ik pas na de landing): mountains! Tot nu toe nog geen sneeuw gezien waar ik met mijn voeten stond, maar in de bergen zal het wit genoeg zijn.

Coming Home, met een omweg

Mijn examen is gemaakt, paper is geschreven. Het eerste trimester is nu dan toch echt afgelopen. Vanaf dinsdagmiddag om klokslag twaalf uur moet iedereen opsodemetieren - wel op een aardigere manier, hoor. De sloten worden zelfs verwisseld, zodat je voor zes weken niets hebt aan de twee sleutels die je op je eerste dag had gekregen. Na de lange winter break is alles weer normaal. Maar wat doe je in de tussentijd...

Classes End

Het eerste trimester is voorbij. Qua lessen dan, want vandaag mag ik dan wel mijn laatste klas hebben gehad voor dit trimester, dit weekend staat in het teken van de tentamens. Nou ja, enkelvoud. En een paper van tweeduizend woorden. Zo gedaan.

Zondagochtend Langs De Kerk

Zondagochtend. De ochtend waarop iedereen zich nog in hun warme nest bevindt. De ochtend waarop iedereen nog moet bijkomen van de wekelijkse, zware zaterdag- en zondagnacht; de nachten van de 'YOLO'. Terwijl de meeste studenten hun roes uitslapen, zijn er al wel wat mensen in Galesburg wakker. Daar valt ook dit 'Aziatische meisje uit Nederland met de oranje rugtas' onder. Ik begin de dag door te gaan hardlopen in downtown Galesburg.

Halloween

De laatste dag van oktober. 'October, the thirty-first.' Pompoenen, verkleedpartijen en snoep, dat is het ultieme recept van Halloween. Ook ik ben de straten opgegaan, alleen voor iets anders dan jullie zouden denken.

Tomorrow Is Never Promised

T.G.I.F. Het was een rare week. Ook hier in Galesburg kunnen er onverwachte dingen gebeuren - zoals die keer toen een paar kwajongens voor de lol een afvalbak in de fik zetten -, want elke dag staan er genoeg verrassingen je op te wachten; waar je ook maar bent. De titel van dit bericht is een quote die deze week vaak op campus werd uitgesproken. Terwijl de volle maan weer trots aan de hemel stond, gebeurde er zondagnacht iets wat niemand had kunnen voorspellen.