Het eerste trimester is voorbij. Qua lessen dan, want vandaag mag ik dan wel mijn laatste klas hebben gehad voor dit trimester, dit weekend staat in het teken van de tentamens. Nou ja, enkelvoud. En een paper van tweeduizend woorden. Zo gedaan.
Eigenlijk is het bijna niet te geloven dat er al tien weken om zijn. Terwijl je bezig bent tikt de klok in een normaal tempo door, maar wanneer je terugkijkt lijkt het allemaal veel sneller gegaan te zijn. Dat is altijd zo. Volwassenen die tegen je zeggen: 'Het lijkt als de dag van gisteren dat je nog in mijn armen lag te slapen.' Of pijnlijker: 'Het is net alsof er vorige week nog een kleine, schattige Olivia rondhuppelde.' (Nee hoor, dat heeft niemand ooit durven zeggen.)
Vanaf morgen zijn er de zogenaamde 'reading days', zodat de studenten zich optimaal kunnen voorbereiden op de tentamens die op zaterdag, zondag en maandag plaatsvinden, in de ochtend, middag en avond. Ik heb er maar eentje, een wiskunde tentamen op zaterdagavond van zeven tot tien uur. Dat betekent drie uur lang (maar mezelf kennende zeer waarschijnlijk korter) naar een beeldscherm staren. Ze gebruiken hier namelijk geen grafische rekenmachines, maar het programma Mathematica - een grafische rekenmachine tot de macht drie. Algebra is niet meer nodig. Wekelijkse huiswerkopdrachten moesten hiermee gemaakt worden. Voor de geïnteresseerden, zo ziet het eruit:
Voor Latijn is er geen tentamen, aangezien mijn professor vindt dat dat niet werkt voor haar vak. Wekelijkse quizzen, dat is de beste methode. Ik haalde telkens boven de 95%, dus mijn cijfer is wel te raden. Het was uiteindelijk misschien niet de beste keuze om dit vak te kiezen, maar het was wel leuk om voor de laatste keer Latijnse teksten te vertalen. Mijn filmklas was wekelijks papers schrijven, wat steeds beter gaat. Ik heb nog wel problemen met zinnen 'mooi' formuleren en woordkeuze blijft lastig in een tweede taal, maar het gaat de goede kant op. Ook de volgende periode zal ik weer veel moeten schrijven, en hopelijk zal ik merken dat oefening wel degelijk kunst baart. Zo eindig ik dit eerste trimester met A's en B's. Zelfs voor saxofoon krijg ik een A+ van mijn leraar, al is het maar de vraag waar dat nou precies op gebaseerd is.
Ik heb nu al zin in het volgende trimester. Maar eerst nog een paar dagen in Galesburg en dan wacht er een hele lange vakantie op me. (Na de examens is het tijd voor een winterslaap, volgens de studenten van Knox, om daarna hongerig te verlangen naar een nieuw trimester.)
Voor Latijn is er geen tentamen, aangezien mijn professor vindt dat dat niet werkt voor haar vak. Wekelijkse quizzen, dat is de beste methode. Ik haalde telkens boven de 95%, dus mijn cijfer is wel te raden. Het was uiteindelijk misschien niet de beste keuze om dit vak te kiezen, maar het was wel leuk om voor de laatste keer Latijnse teksten te vertalen. Mijn filmklas was wekelijks papers schrijven, wat steeds beter gaat. Ik heb nog wel problemen met zinnen 'mooi' formuleren en woordkeuze blijft lastig in een tweede taal, maar het gaat de goede kant op. Ook de volgende periode zal ik weer veel moeten schrijven, en hopelijk zal ik merken dat oefening wel degelijk kunst baart. Zo eindig ik dit eerste trimester met A's en B's. Zelfs voor saxofoon krijg ik een A+ van mijn leraar, al is het maar de vraag waar dat nou precies op gebaseerd is.
Ik heb nu al zin in het volgende trimester. Maar eerst nog een paar dagen in Galesburg en dan wacht er een hele lange vakantie op me. (Na de examens is het tijd voor een winterslaap, volgens de studenten van Knox, om daarna hongerig te verlangen naar een nieuw trimester.)
Nog een foto van een paar weken terug alweer.
 |
| Met de suitemates, een teal Tuesday. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten