zaterdag 29 september 2012

Eerlijke Quiz

Een quiz. Daarbij denk ik zelf aan een spel, waarbij de quizmaster vragen aan je stelt, moge je bij het goede antwoord die plasma tv, die koelkast of toch die vakantie onder de Spaanse zon in de wacht slepen. Nu is dit alleen mogelijk bij de quizzen op tv, aangezien deze prijzen in huiselijke kring niet gauw beschikbaar zijn. Over dit soort quizzen heb ik het natuurlijk niet. Ik zit wel op een college in Amerika waar ik wekelijks een of twee quizzen voor mijn neus heb liggen.

Ik heb het over een overhoring. Wat ze hier een quiz noemen, kennen wij als een s.o. (wel te verstaan, een schriftelijke overhoring). Latijn bestaat hier zelfs alleen maar uit, dat scheelt best wel. Wiskunde heeft echter een drukker programma, daar zal ik jullie nu niet mee vermoeien. En Cinematic Visions is vooral een discussieklas met daarnaast de nodige essays - het gaat al iets beter, ik zie een stijgende lijn (maar laten we het niet hebben over de helling van de lijn). Komende week heb ik mijn eerste belangrijke examen, of 'test', daar kan ik dus nog niets over zeggen. 

Weet u nog hoe u vroeger wel eens een spiekbriefje maakte, om een belangrijk detail dat vast gevraagd zal worden niet te vergeten? Weet u nog hoe u vroeger wel eens stiekem een blik naar links wierp, in de hoop dat uw buurman wel een antwoord weet op de vraag? Weet je nog dat je gebruik maakte van de kopieermachine om de bladzijde met de Duitse grammatica twintig keer te verkleinen, zodat het vrijwel onzichtbaar in je etui paste? Weet je nog hoe je met je iPhone op je schoot een proefwerk maakte? (Ik denk dat ik eigenlijk een waarschuwing had moeten schrijven voor de aankomende jeugd... misschien niet alleen voor de aankomende jeugd, maar ook voor de ouders... Te laat.) Zelfs met een surveillant kon daar nog onderuit gekomen worden.  

Hier doen ze het zonder surveillant. Ik keek daar tijdens mijn eerste quiz wel een beetje gek van op, maar ik zag toch echt wat ik meemaakte. Mijn blaadje werd op mijn armblad geschoven, de professor loopt de deur uit en zegt dat je het bij haar kantoor moet inleveren als je klaar bent. Makkelijk om dan even naast je te gluren, een spiekbriefje tevoorschijn te halen of natuurlijk simpelweg je boeken uit je tas te vissen. Ook al is de drang groot, dit wordt allemaal niet gedaan. Niet alleen omdat er brave leerlingen op Knox studeren, maar vanwege de Honor Code die iedereen heeft ondertekend. Elke student verklaart niet te zullen frauderen, en wanneer je iemand een verkeerde keuze ziet maken, dien je dit te melden bij je leraar. Zo gaat dat, zo gebeurt het en zo hoort het. Op een eerlijke manier slechte cijfers halen is ook een kunst - mooi of lelijk, dat is ieders eigen mening.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten