woensdag 5 september 2012

Nighttime at Knox

Drie woorden om mijn eerste nacht hier te beschrijven: hitte, treinen en spierpijn. En nee, Olivier, I did not do the locomotion all night.

Het is hier over de 30 graden overdag, en ondanks ik daar heel erg blij mee ben, heeft dat ook de nodige nadelen. Vooral als er in je kamer niets is wat je af en toe kan afkoelen. Uitpakken in een hete kamer is geen pretje, maar slapen is dat ook niet. Toch wel vervelend dat je zweet, terwijl je eigenlijk vrij weinig inspannends werk verricht. In slaap komen ging - zoals jullie begrijpen en natuurlijk met mij meeleven - erg moeizaam. Dat was trouwens niet door de hitte, per se. Wonen op de campus van Knox, betekent dichtbij het treinstation zijn. Erg handig voor een tripje naar Chicago, maar erg vervelend als je wil slapen. Ik zou jullie graag het geluid van de 'toeters' laten horen, maar ik weet nog niet hoe, dus neem voor nu maar van mij aan dat het geen prettig geluid is, en al helemaal niet als je op een moment in een geluidvrije omgeving wil bevinden. Wanneer je eindelijk je dromen hebt bereikt, rijden er alweer genoeg goederentreinen langs om je vrolijk een goede morgen te wensen. (Ik heb hier geen wekker nodig.) Je draait je nog eens om, want je hoeft nog niet op te staan, maar dan voel je dat onaangename gevoel. Spierpijn.

Goedemorgen Nederland. Mijn tweede nacht gaat beginnen.

1 opmerking:

  1. aww Oliv, succes met slapen komende maanden,zou ik dan zeggen!!

    BeantwoordenVerwijderen